Tanie lotnisko i tani przewoźnik to szansa dla młodych ludzi na poznanie świata, lecz także rozwoju, dzięki możliwości edukacji w różnych miejscach globu. Taki model współpracy funkcjonuje w Modlinie, na linii port – Ryanair.
Warszawa, jako prężnie rozwijający się ośrodek akademicki i gospodarczy, przyciąga młodych ludzi z całego regionu, również spoza Polski, generując istotny rynek dla niskokosztowych podróży lotniczych. Millennialsi, najczęściej zdecydowani i o sprecyzowanych oczekiwaniach, uwielbiają swobodę wyboru, co znajduje swoje odzwierciedlenie w ofercie tanich linii. Podstawowa cena biletu zawiera w sobie jedynie najbardziej elementarne składowe: przewóz i bagaż podręczny. Wszystkie pozostałe usługi można wykupić dodatkowo, by dostosować otrzymany produkt ściśle do swoich potrzeb, nie płacąc za zbędne udogodnienia.
Wzorcowe lotnisko dla przewoźników niskokosztowych powinno naśladować ten model; zapewniać możliwie tanią i bezproblemową obsługę dla żądnych odkrywania świata backpackerów, a zainteresowanym wyższym komfortem podróży oferować możliwość odpłatnego skorzystania z udogodnień dostosowanych do pułapu cenowego przewoźników w danym porcie (m.in. fast track, restauracje, saloniki lotniskowe). Oferowanie tanich lotów dla pasażerów i rentownych dla przewoźnika z lotniska przeznaczonego i przystosowanego dla linii tradycyjnych, jest przedsięwzięciem nieefektywnym, często w stopniu marginalizującym oszczędność wynikającą z wyboru (teoretycznie) niskokosztowej oferty.
Irlandzki Ryanair słynie ze „skrojonych na miarę” maszyn (w postaci ponad 300 Boeingów 737-800) wyposażonych m.in. w modyfikację przednich drzwi umożliwiającą wysunięcie schodów z wnętrza maszyny. Rozwiązanie to pozwala oszczędzić na obsłudze handlingowej, czyli przystawienie schodów jedynie z tyłu maszyny zamiast z tyłu oraz z przodu, a także skrócić czas pobytu maszyny na ziemi, w czasie którego nie zarabia.
Wobec tak misternych sposobów wykorzystywania każdej szansy do utrzymania kosztów na najniższym możliwym pułapie, używanie lotnisk nastawionych na linie tradycyjne niweczy trud włożony w chęć zaoferowania podróżnym biletu w cenie składającej się wyłącznie z niezbędnych dla nich usług. Podobnie jak projektowane na zamówienie maszyny Ryanaira, tak samo lotnisko zbudowane specjalnie dla potrzeb linii niskokosztowych, to świetny sposób na uwolnienie pasażerów od kosztów usług zbędnych lub drugorzędnych z punktu widzenia osoby poszukującej jak najtańszego i najwydajniejszego transportu pomiędzy wybranymi miastami.
Tanie linie preferują wydajniejsze, bezpośrednie połączenia (nawet między mniejszymi miastami) czyniąc infrastrukturę przesiadkową zbędną, tym samym redukując koszty portów lotniczych, co może skutkować niższymi opłatami pasażerskimi. Wybór pomiędzy wyższym komfortem podróży przy mniejszej ilości wyjazdów, a częstym podróżowaniem „budżetowo” powinien należeć do podróżnych, którzy najlepiej znają swoje preferencje. Warszawskie Okęcie, „forteca” LOT-u nastawiona na rozwój jako główny węzeł przesiadkowy narodowego przewoźnika, ma jasno określone, zupełnie rozbieżne z tanimi liniami, cele, których pogodzenie będzie stawało się coraz trudniejsze, i droższe dla pasażerów, wraz z dynamicznym rozwojem LOT-u przewidzianym na najbliższe lata.