Władca zapisany w konstytucji
Zmiany, które dokonały się ostatnio na najwyższym szczeblu władzy w Pekinie, pokazują, że Chiny coraz bardziej przygotowują się do wielkiej konfrontacji z Zachodem. Od czasu śmierci Mao Zedonga w 1976 roku w ramach Komunistycznej Partii Chin ścierały się ze sobą różne opcje, które jednak nie potrafiły narzucić swojego jedynowładztwa na najwyższym szczeblu decyzyjnym. Okazuje się, że na kolejnego lidera, który wprowadzi model silnej dyktatury, trzeba było czekać ponad 30 lat. Na ostatnim zjeździe rządzącej partii podjęto szereg decyzji, których najważniejszą konsekwencją jest to, że obecny sekretarz generalny nie będzie musiał w 2022 roku oddawać władzy.
Wygnana dynastia
Droga prowadząca na szczyt była dla Xi Jinpinga dość kręta. Jeszcze jako 15-latek pracował całymi dniami fizycznie na dalekiej prowincji, śpiąc w jaskini. Pasł świnie, budował drogi i tamy, lecz mimo to zdecydował się uciec do Pekinu. Tam został złapany w ramach wielkiej obławy na uciekinierów z prowincji i oddelegowano go do ciężkiej pracy przy kopaniu dołów. Młody chłopak stanął jednak na czele komunistycznej organizacji swojego hufca pracy i stopniowo budował swoją pozycję. Xi Jinping znalazł się na prowincji w wyniku wielkich czystek zorganizowanych przez Mao Zedonga. Jego rodzina stanowiła jeden z najważniejszych komunistycznych klanów, a jego ojciec, Xi Zhnogxun, pełnił kluczowe stanowisko w państwie po wybuchu rewolucji (był m.in. wicepremierem). W 1963 roku cała rodzina padła ofiarą czystek: ojciec został wysłany do pracy w fabryce, a rodzinny dom zaatakowała banda studentów, którzy zabili siostrę Xi Jinpinga. Wydawało się, że czerwona familia już nigdy nie podniesie się z upadku. Zmuszony do fizycznej pracy przyszły prezydent Chińskiej Republiki Ludowej wciąż jednak wierzył w komunizm, wielokrotnie czytał „Kapitał” Marksa i marzył o tym, aby wrócić na szczyt. Zapisał się na studia i robił karierę w strukturach wojskowych.
W 1976 roku umarł wreszcie Mao Zedong, a w kraju zmieniał się powoli polityczny klimat. Dzięki pomocy byłych współpracowników ojca w 2002 roku wszedł do Komitetu Centralnego, a niedługo później członkiem komitetu stałego Politbiura. Od 2013 roku skupił w swoich rękach trzy najważniejsze funkcje w państwie: szefa Komisji Wojskowej, prezydenta oraz sekretarza generalnego KPCh. \O tym, że Xi Jinping nie jest zaledwie kolejnym przywódcą, świadczy najlepiej to, że doprowadził do wpisania do konstytucji „Myśli Xi Jinpinga” jako fundamentu państwa. Już wcześniej jego myśl polityczna i nazwisko zostały wpisane do statutu Komunistycznej Partii Chin, lecz uczynienie tego w odniesieniu do ustawy zasadniczej miało wcześniej precedens jedynie w przypadku Mao Zedonga.
Komunistyczne państwo kapitalistyczne
Oszałamiający sukces gospodarczy Chin, który został zapoczątkowany reformami pod koniec lat siedemdziesiątych stanowi tak naprawdę wielkie upokorzenie dla całego świata Zachodu. Zachodnia półkula szczyci się swoim demokratycznym ustrojem oraz głosi przekonanie, że to właśnie jej rozwiązania społeczne przynoszą najkorzystniejsze dla rozwoju i gospodarki efekty. Fakty są zaś takie, że nasz krąg cywilizacyjny z każdym rokiem przegrywa konkurencję z państwem, którego ofi cjalną ideologią jest wciąż komunizm.
Cały artykuł w Gazecie Finansowej 11/2018
{source}
{/source}