Obchodzony w marcu Światowy Dzień Nerek skłonił mnie do przemyśleń nad stanem polskiej nefrologii. Okazuje się, że ponad 4,5 mln Polaków cierpi na przewlekłe choroby nerek, a za kilka lat niewydolne nerki będą jedną z pięciu głównych przyczyn śmiertelności na świecie! Najgorsze jest to, że choroba nerek nie boli, ale aby ją wykryć, wystarczy poddać się prostemu badaniu.
Niestety, mało kto korzysta z profilaktycznego badania, bo po co? Potem będzie można się długotrwale i kosztownie leczyć na koszt podatnika, co stanowi znaczące obciążenie funduszu zdrowia, takie, którego dzięki profilaktyce mogłoby nie być. No właśnie, co w sytuacji, kiedy nieleczone nerki, w końcu przestaną pełnić swoje funkcje, co robić?
Wtedy pozostają dializy, które na szczęście w Polsce funkcjonują na bardzo wysokim poziomie, co może dziwić w sytuacji permanentnych braków finansowych i kadrowych trapiących stacje dializ, prowadzone często przez prywatne podmioty jak na przykład Diaverum. Sprawa jest na tyle poważna, że Sejm powołał specjalny zespół w celu zbadania bolączek stacji dializ.
Co zatem boli stacje dializ i ogólnie nefrologię w Polsce? Czytając ankietę, przygotowaną przez NEFRON – Sekcja Nefrologiczna Izby Gospodarczej Medycyna Polska, na temat problemów stacji dializ można się dowiedzieć, że w stacjach brakuje lekarzy i pielęgniarek, a możliwości finansowe nie pozwalają na zatrudnianie dodatkowych specjalistów, jak dietetyk, rehabilitant czy psycholog.
W efekcie tego stanu rzeczy pojawiają się trudności zarówno w rekrutacji, jak i w utrzymaniu personelu stacji dializ – lekarzy oraz pielęgniarek. Wielu z nich rezygnuje z pracy w tych placówkach, na rzecz lepiej wynagradzanych i mniej wymagających stanowisk. Niemal 60 proc. stacji dializ podkreśliło niską dostępność lekarzy nefrologów i pielęgniarek nefrologicznych, niemal 75 proc. pielęgniarek przechodzi do innych miejsc pracy, u lekarzy odsetek ten wynosi 60 proc.
Obowiązujące przepisy regulujące działalność stacji dializ powstały wiele lat temu i nie uwzględniają obecnych zmian demograficznych ani rosnącej liczby pacjentów w podeszłym wieku, często obciążonych dodatkowymi schorzeniami. To znacząco komplikuje proces leczenia i wymaga dostosowania systemu do nowych realiów.
Eksperci twierdzą, że reformy w dializoterapii powinny skoncentrować się na trzech obszarach: dializach otrzewnowych, przyspieszonej kwalifikacji do przeszczepów oraz hemodializach prowadzonych w stacjach dializ. W każdym z tych segmentów planowane są zmiany, a aktualna sytuacja finansowa systemu ochrony zdrowia może stać się impulsem do ich wdrożenia. To właściwy moment na szeroką debatę o przyszłości nefrologii i kierunkach rozwoju opieki nad pacjentami z chorobami nerek, bo nerki przecież nie bolą…
Źródło: Home&Market